Travel-Girls.nl

Allereerst bedankt voor alle leuke reacties tot nu toe en de felicitaties voor Judith, erg leuk allemaal!
Het lang zal ze leven filmpje uit Ulestraten is ook erg goed ontvangen door de jarige job!

Na het ontbijt checken we uit bij het Hampton Inn en gaan op weg Minneapolis, de langste rit van deze reis. Uiteraard stonden er weer een aantal tussenstops op de planning, de 1e tussenstop was in La Crosse, een leuk plaatsje waar we even de beentjes zijn gaan strekken met een korte Lab Adventure. Men was daar druk bezig met het voorbereiden van de Memorial Day herdenking, achteraf gezien het enige wat we hiervan gemerkt hebben vandaag.

Vanuit La Crosse verlaten we de Interstate en rijden verder op de Great River Scenic Highway, een weg die langs de Mississippi rivier is aangelegd, dat is een stuk leuker rijden dan op de Interstate. Onderweg rijden we de volgende staat binnen: Minnesota!

Volgende tussenstop is in Winona, voor de Sugar Loaf trail. Niet heel erg lang, maar wel behoorlijk stijl, en we worden beloond met een leuk uitzicht over de Mississippi River en Winona:

We stappen weer in en rijden door naar Wabasha, nooit van gehoord voor vandaag, maar een typisch Amerikaans dorpje qua bouwstijl en de thuishaven van het National Eagle Center. Wederom een Lab Adventure wat ons hierheen heeft geleid en we hadden het niet willen missen. We lopen ook binnen bij de “Chocolate Escape” en Judith scoort een “ijsje” (je bent maar 1 dag per jaar jarig, dus dan moet je ervan genieten, haha).

We stappen weer in de auto en gaan op weg naar de laatste tussenstop, wederom een (klim) wandeling naar een uitzichtspunt, Barn Bluff (in het plaatsje Red Wing). We verlopen ons eerst, maar bij de 2e poging (en de 2e keer heel veel trappen) komen we dan toch op de top uit en ook hier worden we beloond met een mooi uitzicht over de Mississippi River:

We vertrokken vanmorgen met 18 graden in Wisconsin Dells en hier in Red Wing is het kwik al opgelopen tot 33 graden, goed vertoeven dus! Het loopt ondertussen al tegen etenstijd en het was voor mij geen verrassing dat Judith op haar verjaardag graag bij een Outback wilde gaan eten. En ze had geen spijt van haar keuzen, ze heeft genoten van haar “babyportie” spareribs.

We checken in bij ons hotel in Minneapolis (een Holiday Inn deze keer) waar het erg rustig is, er staan maar 5 auto’s op de parkeerplaats. De Memorial weekend drukte lijkt dus voorbij.

Morgen staat een bezoek aan Minneapolis op de planning!

Vandaag gereden: 256 miles (412km)
Totaal gereden: 566 miles (911km)

Tijdens het voorbereiden van de reis had ik gelezen dat je er vroeg bij moet zijn om in het weekend een parkeerplek te krijgen in Devil’s Lake State Park. Aangezien we nog steeds redelijk vroeg wakker zijn was dat voor ons geen probleem, tegen half 8 rijden we de parkeerplaats op en vinden een plekje. We beginnen aan de pittige wandeling rondom het meer met veel hoogtemeters. In het begin komen we niet veel mensen tegen, maar het wordt steeds drukker, het blijkt een erg populaire wandeling te zijn. En dat is terecht, de uitzichten onderweg zijn prachtig en Stumbled Rock en Balanced Rock zijn hele aparte plekken. Als we onderweg langs picknick plekken komen zien we hele families die samenkomen (en de BBQ aan staan te maken om 9u ’s morgens, haha), typisch Amerikaans, wij vinden het prachtig!

Een dikke twee uur later komen we weer bij de auto en rijden naar Wisconsin Dells, we willen een Boat Tour doen over de Wisconsin River. We kopen tickets en lopen naar de dock. Daar is alles weer prima georganiseerd en we worden netjes op een wachtbankje geplaatst. Als de volgende boot aanmeert mogen we opstappen. Het wordt een leuke boottocht met 2 tussenstops, de Witches Gulch en Stand Rock. We genieten van het uitzicht en het zonnetje:

Als we weer terug zijn in Wisconsin Dells lopen we nog even over de River Walk en daarna door het centrum, dat erg toeristisch aandoet en waar je veel home-made Fudge kunt krijgen (Wikipedia: Fudge is snoep gemaakt van boter, suiker en melk of room, en oorspronkelijk afkomstig uit de VS. Dit wordt tot 116°C verhit, en met een garde opgeslagen tijdens het afkoelen, zodat een romige substantie ontstaat. Fudge wordt bij kamertemperatuur gegeten. De smaak komt in de buurt van de vulling van pralines, die op een vergelijkbare manier wordt geproduceerd). Onderweg vraag ik me af hoe het is afgelopen met de F1 en de strijd tussen PSV en Ajax voor de 2e plek, maar aangezien T-Mobile hier in Wisconsin Dells slecht (zeg maar geen) bereik heeft zal ik moeten wachten tot we terug zijn in het hotel.

We tanken de auto nog even vol op de weg terug naar het hotel want morgen staat weer een behoorlijke rit op het programma, de reis gaat verder naar Minneapolis.
Terug in het hotel zien we dat Max in Monaco heeft gewonnen en dat PSV de strijd om plek 2 van Ajax heeft gewonnen.

We gaan eten bij de Cracker Barrel, waar we heen lopen aangezien het maar een paar honderd meter verder ligt. Wel een hele onderneming want het is hier niet bepaald gemaakt op voetgangers, iedereen pakt hier de auto, haha. Bij de Cracker Barrel ga je terug in de tijd, wat we wel grappig vinden, en het eten is er ook nog eens prima:

Vandaag gereden: 40 miles (64km)
Totaal gereden: 310 miles (499km)

Morgen is natuurlijk al een bijzondere dag aangezien Judith jarig is, maar het is hier ook nog eens Memorial Day (dat is elk jaar de laatste maandag in mei, en dat is dit jaar dus de 29e), een hele speciale dag dus, we gaan het meemaken!

Vandaag een reisdag en om af en toe de benen te kunnen strekken hebben we ons een beetje laten leiden door geocaches met veel favorietenpunten (dat zijn meestal bijzondere caches en/of bijzondere plekken). We gaan eerst de staatsgrens over van Illinois naar Wisconsin:

De eerste stop daarna was de Outlet in Johnson Creek. Dit bleek een kleinere Outlet te zijn dan we gewend zijn dus we waren er snel doorheen. Volgende stop was een Lab Adventure in Middleton:

Het was een leuke wandeling, maar Middleton zelf was eigenlijk nog mooier, prachtige villa’s, wijk na wijk, we hebben onze ogen uitgekeken (en vergeten foto’s te maken, haha).

Volgende stop was ook een bijzondere plek, World of Dr. Evermor ook wel Dr. Evermor’s Sculpture Park genoemd. Allemaal sculpturen van “oud ijzer” die iets uitbeelden, best bijzonder:

Waar je door geocaching niet overal terechtkomt!

Maar door al deze stops redden we het niet meer om de wandeling bij Devil’s Lake nog te gaan doen vandaag, dus dat staat nu op de planning voor morgenvroeg. We checken in bij weer een Hampton Inn hotel en gaan eten bij een echte Amerikaanse Diner “Famous Dave’s BBQ”, heerlijk gegrild zalmpje:

Morgen dus een dagje in de buurt van Wisconsin Dells.

Vandaag gereden: 239 miles (385km)
Totaal gereden: 270 miles (435km)

Zoals gebruikelijk zijn we de 1e morgen door het tijdsverschil erg vroeg wakker, voor 4u, maar aangezien slapen niet meer lukt nemen we nog even door wat we vandaag allemaal willen gaan zien in Chicago. Als fervent kijker van Chicago Med, Chicago PD en Chicago Fire zijn we ook benieuwd of we bekende plekken zullen zien. De L-Train is natuurlijk heel bekend, de metro die “op hoogte” rijdt, en daar beginnen we dan ook mee. Station Midway van de L-Train ligt op 20 minuten lopen van ons hotel en van daaruit is het een klein half uurtje tot aan “The Loop” in centrum Chicago. Als we naar het station lopen zijn we aangenaam verrast door de mooie wijk waar we doorheen komen, een hele rechte straat zover je kunt kijken, maar wel heel netjes, typisch Amerikaans met trapjes naar de voordeur zoals in de TV-series:

We kopen een dagkaart voor $5 p.p. en stappen in de metro. We genieten van het uitzicht tijdens de rit, maar de bochten waarin de metro schuin hangt op een paar meter boven de grond zijn toch wel een beetje spannend ;). We komen aan bij de stop die het dichtste bij Millenium Park ligt, want daar willen we onze wandeling door Chicago beginnen. Het wordt een mooie wandeling, we laten de foto’s voor zich spreken:

’s Middags lunchen we in het Jane Byrn park en genieten we in het zonnetje van live muziek.

Na een lange maar mooie dag gaan we ’s avonds eten bij “Lou Malnati’s Pizzeria”, ook weer op loopafstand van ons hotel. We delen een Ceasar Salade en een Deep Pan Pizza, een Chicago-style pizza:

Kortom: het was een geweldige dag met een super weertje. We zijn normaal niet van de steden, maar Chicago heeft ons zeer aangenaam verrast, een hele nette stad, die wel groot is maar heel relaxed.

Morgen gaan we Chicago verlaten en zullen we via de Johnson Creek Premium Outlets (even shoppen) en Devil’s Lake (voor een wandeling) naar Wisconsin Dells rijden.

Vandaag gereden: 0 miles/km (maar wel meer dan 30.000 stappen gemaakt haha).
Totaal gereden: 31 miles (50km)

We zijn gearriveerd! Onze vlucht was netjes op tijd geland (ondanks een vertraging van een half uur bij het vertrek) en op een schreeuwend kind in de rij achter ons na was het een prima vlucht. Laatste stuk vlogen we over Lake Michigan:

In Chicago aangekomen wachtte ons natuurlijk wel weer de rij bij Customs, dat duurde deze keer ongeveer een uurtje. Na de vragen beantwoord te hebben en het maken van een foto mochten we door naar de bagage pick-up. Voordeel van de wachtrij bij Customs is dat de we de koffers meteen van de band konden pakken. En door naar Alamo om onze huurauto op te pikken, een Toyota Camry is het deze keer (met een beetje verbogen nummerbord):

Het is inmiddels 15u geweest dus we kunnen meteen doorrijden naar ons hotel om de koffers af te droppen. Het is wel erg druk rondom Chicago met veel files, dus we zijn een uurtje onderweg richting het hotel.
We hebben deze eerste 2 dagen een Hampton Inn, en zoals we gewend zijn een heerlijke ruime kamer:

We gaan nog even boodschappen doen bij de Walmart en krijgen dan toch wel wat honger. Omdat ook de vermoeidheid een beetje erin sluipt besluiten we terug naar het hotel te rijden en lopend even wat te gaan eten bij de Panda Express hier tegenover, snel en lekker! Met een American Size (medium) cola zero, haha.

Morgen laten we de auto staan en gaan we met de metro Chicago verkennen.

Vandaag gereden: 31 miles (50km)